کد مطلب:29288
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:119
قاآنی شیرازی
.4066. حكیم قاآنی می گوید:
نهفته مِهر نبی، گنج، فقر در دل من
كه گنج نقره نیرزَد بَرَش به نیم نقیر
فقیر را به زر و سیم و گنج، چاره كنند
ولی علاج ندارد چو گنج گشت فقیر
اگر چه عید غدیر است و هر گنه كه كنند
ببخشد از كَرَم خویش كردكار قدیر
ولیك با دهن پاك و قلب پاك، اولی است
كه نعت حیدر كرّار را كنم تقریر
نسیم رحمت یزدان، قسیم جنّت و نار
خدیو پادشهان، پادشاه عرشْ سریر
بزرگْ آینه ای هست دربرابرحق
كه هرچه هست، سراپا دراوست عكس پذیر![2].
- میرزا حبیب اللَّه، مشهور به حكیم قاآنی شیرازی، در سال 1222 ق، در شیراز به دنیا آمد. پدرش نیز شاعر بود. قاآنی به خراسان سفر كرد و در آن جا به تحصیل علم پرداخت. وی در خراسان به شجاع السلطنه قاجار، تقرّب جُست و تخلّص خود را از اسم پسر وی اوگتای قاآن گرفت. وی معروف ترین قصیده سرای دوره قاجار است و افزون بر دیوان اشعار، كتابی به نام پریشان به سبك گلستان و به نثر دارد. او اوّلین شاعر ایرانی است كه زبان فرانسوی را یاد گرفته است. قاآنی در سال 1270 ق، درگذشت.
- دیوان كامل حكیم قاآنی شیرازی (با مقدمه و تصحیح:ناصر هیری تهران:گلشایی، 1363 ش):382.
